عشق حسین (ع)
یا حسین از نام تو در جـــان من جانی دمید
عقل و هوشم در خیــال عشق تو از من رمید
یا حسین‌چون داده‌ای سر، ما همه بی‌سر شدیم
در رهت سینــه‌زنان در وادی دیگر شدیــم
یا حسین سّر ولایت در شهـــادت شد عیان
شور و شوق عاشقـــی آمد پدید اندر جهان
یا حسین آمد هوایت غلغـــــله بر پا گرفت
عشق تو اندر قلـوب عاشقــــان مأوا گرفت
یا حسین با نام تو حــالم شده حـــالی دگر
لذت دنیــا شده در پیش چشمـــم بی ثمر
یا حسین در کـربلا خون تو شد خــون خدا
شیـوه اهل وفـــــا راز بقـا در نیــــنوا
یا حسیـــن آموزگار عـــاشق شهــر ولا
مکتبت دایــــر شده در کربلا بهـــر خدا
یا حسین جان تربتت شد سجـده گاه مؤمنان
نقطه وصــــل عروج عارفان و عـــاشقان
یا حسین عشقت نمود عبـــاس را امیدوار
گر تو باشی دستگیـرش می‌شود او رستـگار
عباس شهریاری
هر چه دارم از تو دارم یا حسین هر چه خواهم از تو خواهم یا حسین
گر نبودم نوکر خوبی تو را باز امید شفاعت از تو دارم یا حسین...
هستم من از عشقت،زهر دیوانه ای دیوانه تر...
دامن علقمه و باغ گل یاس یکی ست
قمر هاشمییان بین همه ناس یکی ست
سیر کردم عدد ابجد و دیدم به حساب
نام زیبای اباصالح و عباس یکی ست
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اَبا عَبدِالله
وَ عَلَیَ الاَرواحِ الَّتی حَلَّت بِفِنائِکَ عَلَیکَ مِنی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بقیتُ وَ
بَقیَ اللَیلِ وَ النَهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ اخِرَ العَهدِ مَنّی لِزیارَتِکُم
اَلسَّلامُ عَلَی الحُسَین وَ عَلی عَلی بنِ الحُسَین وَعَلی اَصحابِ الحُسَین
این حسین کیست خدایا که عالم همه دیوانه ی اوست
این چه شمعیست خدایا که عالم همه پروانه ی اوست
باران که بروی گونه ها می بارید
امروز چه خوب و با صفا می بارید
ایکاش برای شادی قلب حسین
آنروز به دشت کربلا می بارید
ایکاش ابالفضل نمی رفت فرات
باران به فراز خیمه ها می بارید
ایکاش از اینهمه فقط یک قطره
بر گونه ی خشک بچه ها می بارید
ای وای که چشم زینب می دید
باران که ز نوک نیزه ها می بارید...
